مذاکره‌کننده ارشد هسته‌ای ایران، علی باقری کنی، هنگام ترک پس از گفتگو در کاخ کوبورگ، محل برگزاری برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) در وین در 4 اوت 2022، دست تکان می‌دهد. 3 آگوست 2022 گفت که آنها برای مذاکره با هیئت تهران به وین سفر می کنند زیرا آنها به دنبال نجات توافق بر سر جاه طلبی های اتمی آن هستند.
برمر یک ستون نویس و سردبیر امور خارجی در TIME است. او رئیس گروه اوراسیا، یک مشاور ریسک سیاسی، و GZERO Media، شرکتی است که به ارائه پوشش هوشمند و جذاب امور بین‌المللی اختصاص دارد. او ژئوپلیتیک کاربردی را در دانشکده روابط بین‌الملل و عمومی دانشگاه کلمبیا تدریس می‌کند و جدیدترین کتاب او قدرت بحران است.
پس از بیش از 16 ماه مذاکرات نامناسب، طبق گزارش‌ها، ایالات متحده و ایران به توافقی برای بازگرداندن توافق هسته‌ای 2015 نزدیک‌تر شده‌اند. اما آیا آنها هستند؟
توافق دوران اوباما که رسماً به عنوان برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) شناخته می‌شود، تحریم‌های چندجانبه علیه ایران را در ازای محدودیت‌هایی بر برنامه هسته‌ای این کشور لغو کرد. پرزیدنت ترامپ در سال 2018 به طور یکجانبه ایالات متحده را از این توافق خارج کرد و تحریم های تنبیهی علیه ایران را دوباره اعمال کرد و اقتصاد این کشور را فلج کرد.
در پاسخ، ایران فعالیتهای هسته‌ای خود را به شدت تسریع کرد، غنی‌سازی اورانیوم تا 60 درصد - بالاترین سطح آن تا کنون اما هنوز کمتر از 90 درصد لازم برای ساخت بمب - و محدودیت دسترسی نظارتی به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی سازمان ملل (IAEA). در حالی که ایران اصرار دارد که برنامه هسته‌ای‌اش صلح‌آمیز است، کارشناسان معتقدند که اقداماتش با توسعه تسلیحات سازگارتر است و هشدار می‌دهند که ایران اکنون می‌تواند ظرف چند روز مواد کافی برای ساخت بمب تولید کند.
پرزیدنت بایدن با درک شکست رویکرد ترامپ برای مهار پیشرفت های هسته ای ایران، با تعهد به پیوستن مجدد به برجام، روی کار آمد. در همین حال، تضعیف اقتصاد ایران در بحبوحه همه‌گیری، به تهران انگیزه روشنی برای مذاکره برای رفع تحریم‌ها داد. گفت‌وگوها میان آمریکا و ایران با میانجی‌گری اتحادیه اروپا در اوایل سال 2021 آغاز شد، اما دورهای پی در پی مذاکرات نتوانست به پیشرفتی دست یابد، زیرا اختلافات قابل توجهی بین دو طرف باقی مانده بود.
با این حال، در روزهای اخیر، هم تهران و هم واشنگتن گفته‌اند که توافق اکنون «نزدیک‌تر» از همیشه است.
پس از پایان آخرین دور مذاکرات غیرمستقیم در وین در 8 اوت، اتحادیه اروپا. توافق نامه ای به اصطلاح "نهایی" را برای هر دو طرف ارائه کرد که بنا به گزارش ها به برکت واشنگتن رسیده بود. ایران در 15 اوت به طور رسمی به این پیشنهاد با تجدید نظرهایی پاسخ داد که جوزپ بورل، رئیس دیپلمات اتحادیه اروپا آن را «معقولانه» خواند.
در حالی که تهران همچنان بر سازوکارهایی اصرار می‌ورزد تا اطمینان حاصل کند که اگر رئیس‌جمهور آینده آمریکا مانند ترامپ در سال 2018 از برجام خارج شود - چیزی که بایدن از نظر قانونی نمی‌تواند آن را تضمین کند - به سود اقتصادی ایران ادامه می‌دهد - از درخواست "غیرقابل مذاکره" مبنی بر برکناری آمریکا صرفنظر کرد. سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از لیست سازمان های تروریستی وزارت امور خارجه. این یک خط قرمز برای بایدن بود.
پیشنهاد ایران همچنین به تحقیقات سه ساله آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در مورد مواد و فعالیتهای هسته‌ای اعلام‌نشده که می‌خواهد تعطیل شود - تصمیمی که به جای ایالات متحده به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، یک نهاد مستقل بستگی دارد - نمی‌پردازد، اگرچه هنوز احتمال دارد کهپیش شرط اجرای کامل باشد.
حتی اگر این امتیازات نه صریح و نه غیرقابل برگشت باشد، برخی از مشکلات کلیدی را که در گذشته مانع از یک معامله شده بود را حل می کند. به طور دلگرم‌کننده، آنها همچنین با تلاش‌های فزاینده دولت برای فروش یک توافق بالقوه در داخل همراه شده‌اند - هم به مردمی که پس از سالها شروع نادرست بدبین شده‌اند و هم به قانون‌گذاران محافظه‌کار که از نظر ایدئولوژیک مستعد سازش هستند.
کاخ سفید روز چهارشنبه پس از رایزنی داخلی و رایزنی با متحدان خارجی، پاسخی به پیشنهاد ایران داد. محتویات آن هنوز فاش نشده است. پرزیدنت بایدن روز یکشنبه با رهبران فرانسه، آلمان و بریتانیا گفت‌وگو کرد و جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی، روز سه‌شنبه میزبان همتای اسرائیلی خود بود تا درباره مذاکرات گفتگو کند.
یک توافق احیا شده به طور موقت توانایی‌های هسته‌ای تهران را محدود می‌کند و در ازای لغو تحریم‌ها، که میلیاردها دلار از دارایی‌های مسدود شده ایران و همچنین درآمدهای نفت و گاز را آزاد می‌کند، «زمان شکست» آن را به حداقل 6 ماه افزایش می‌دهد. مدت کوتاهی پس از اجرای کامل، ایران می‌تواند حدود یک میلیون بشکه در روز نفت به بازار اضافه کند که حداقل تا حدی جایگزین از دست دادن قریب‌الوقوع جریان‌های دریایی روسیه به اروپا می‌شود و قیمت جهانی انرژی را پایین می‌آورد.
این معامله شامل یک رژیم نظارت دقیق برای تأیید این بود که ایران تعهدات خود را برآورده می کند ، اما محدودیت های هسته ای فیزیکی پس از تعداد محدود سالها منقضی می شود. علاوه بر این ، این معامله شامل هیچگونه فعالیت نظامی غیر هسته ای ایران مانند حمایت از پروکسی های تروریستی نخواهد بود.
منتقدین در ایالات متحده (تقریباً همه جمهوریخواهان و برخی دموکرات های پیشرو) و در اسرائیل استدلال می کنند که رفتار ایران نشان می دهد که نمی توان به تعهدات خود رعایت کرد. آنها همچنین ادعا می کنند که به اصطلاح "مقررات غروب خورشید" به معنای تأخیر در این معامله است اما مانع از توسعه هسته ای ایران نمی شود ، در حالی که تسکین تحریم باعث می شود عزم و توانایی رژیم در انجام فعالیتهای بدخیم علیه ایالات متحده و متحدین آن تقویت شود.
به عنوان یک موضوع سیاست ، دولت بایدن با وجود کاستی ها ، تمایل دارد به یک سازش برسد ، و معتقد است که گزینه های دیگر - یا به ایران اجازه می دهد یک کشور هسته ای شود یا به جنگ برود تا این اتفاق را متوقف کند - بسیار خطرناک تر از حتی یک معامله ناقص است. وادسوال اصلی این است که آیا دولت بایدن معتقد است که مزایای منع گسترش سلاح های بازگرداندن JCPOA از هزینه های سیاسی داخلی برای ایجاد امتیازات به ایران دقیقاً به عنوان انتخابات میان دوره ای نزدیک خواهد بود.
در حالی که سیاست خارجی در ماه نوامبر یک عامل تعیین کننده برای رأی دهندگان نخواهد بود ، دموکرات ها احتیاط خواهند کرد که حرکت اخیر خود را با معامله ای که جمهوریخواهان به عنوان یک اشتباه رنگ آمیزی می کنند ، سوراخ نکنند - چیزی که انتخاب کنندگان مجازات می کنند ، همانطور که ناشی از نتیجه گیری از خروج افغانستان است. وادبه خصوص پس از حمله به رمان نویس سلمان رشدی و کیفرخواست یک عملگر ایرانی که قصد کشتن مشاور سابق امنیت ملی جان بولتون را داشت - دومی به وضوح به دستور رژیم تهران - و با قیمت های بنزین برای یازدهمین هفته مستقیم ، سفید پوستخانه ممکن است به خوبی نتیجه بگیرد که آب در حال حاضر ارزش فشار را ندارد.
به همین ترتیب ، ایران می داند که هر رئیس جمهور جمهوریخواه بلافاصله ایالات متحده را از معامله بیرون می کشد و مجازات ها را مجدداً تحمیل می کند. در حالی که مطمئناً ایران از هجوم پول نقد در این میان بهره مند می شود ، رهبر عالی ممکن است از نظر سیاسی ارزشمند نباشد که از معامله با چنین باندی کوتاه مدت حمایت کند - حداقل تا بعد از انتخابات 2024 ایالات متحده. او به خوبی ممکن است تصمیم بگیرد که با کاهش تورم ، روابط با چین و روسیه در حال گسترش و درآمدهای انرژی در حال بهبود است ، ایران می تواند در حالی که سعی در استخراج امتیازات اضافی از ایالات متحده دارد ، تصمیم به تصمیم گیری نهایی کند.
مشکل این است که هرچه مذاکرات بدون دستیابی به موفقیت بیشتر انجام شود ، پیشرفت برنامه هسته ای ایران بیشتر و نزدیک تر ایالات متحده به انتخابات ریاست جمهوری نزدیک می شود و توافق نامه ای را برای هر دو طرف کمتر مفید می کند.
در عین حال ، هم واشنگتن و هم تهران علاقه دارند که چشم انداز یک معامله را زنده نگه دارند ، حتی اگر قصد اعتصاب نداشته باشند. برای بایدن ، تسلیم شدن در مورد مذاکرات ، پذیرش شکست در اولویت مهم سیاست خارجی و فشار وی برای اجرای تحریم های دوره ترامپ است. برای ایران ، تحریم های بین المللی بیشتری را دعوت می کند ، اقتصاد را تضعیف می کند و این خطر را افزایش می دهد که ادامه پیشرفت های هسته ای باعث ایجاد درگیری نظامی می شود.
بنابراین ، در حالی که هیچ یک از طرفین قصد پایان مذاکرات را ندارند ، سرنوشت معامله بسیار نامشخص است.
با ما در letter@time. com تماس بگیرید.
ایده های زمانی میزبان صداهای پیشرو در جهان است و در مورد وقایع در اخبار ، جامعه و فرهنگ اظهار نظر می کند. ما از مشارکتهای خارج استقبال می کنیم. نظرات بیان شده لزوماً منعکس کننده دیدگاه ویراستاران زمان نیست.
