ظهور مجتمع صنعتی شمع معطر

برای یافتن خانه تجاری و معنوی شمع معطر لوکس، به زیرزمین فروشگاه بزرگ Selfridges در مرکز لندن بروید. در میان قفسه‌های شیشه‌ای که با فورناستی، بایردو و سیر ترودون روی هم چیده شده‌اند، هوا در مقایسه با شلوغی جاهای دیگر مقبره است. گویی وجود صرف شمع ها، حتی روشن نشده، جلوه ای مقدس می دهد.

استنشاق کنید و افت پیدا می کنید. اینها رایحه های گران قیمت، گل های سرسبز، با ادویه ظریف هستند. یکی غالب است: به گفته مدیر بخش، "معروف ترین بو در سلفریج". شمع ساخته شده توسط برند فرانسوی عطر Diptyque - Baies به معنی توت - احتمالاً معروف ترین شمع معطر در جهان است. لبرون جیمز در هر اتاق هتلی که در آن اقامت می کند یک بیس می سوزاند: 54 پوند (72 دلار) برای 190 گرم موم.

در طول پنج سال گذشته، مدیر بخش به من گفت، فروش شمع های معطر در Selfridges "بسیار" رشد کرده است. او افزود: "مردم به رفاه خود علاقه زیادی دارند، بنابراین آنها عاشق شمع هستند."، ظاهراً پیوند بین این دو نیازی به توضیح ندارد.

حس او از طبقه مغازه درست است: طبق گفته دو ارائه دهنده داده، بازار عطر از سال 2019 حداقل 50 درصد رشد کرده است. همه‌گیری به افزایش آن کمک کرد، زیرا بسیاری از ما درگیر سلامتی خود، چه جسمی و چه روانی شدیم. لاریسا جنسن، از گفت: «مردم در حال ساختن آن محیط اسپا خانگی بودندNPDگروه، یک شرکت تحقیقاتی بازار."محصولاتی که فروش آنها افزایش یافته است از سلامت روان صحبت می کنند."

فروش حتی در شرایط بد اقتصادی کنونی نیز ادامه دارد. لوکا سولکا، تحلیلگر در برنشتاین، یک شرکت مدیریت سرمایه‌گذاری، به من گفت: «این در دسترس‌ترین تجمل است. در خیابان آکسفورد در لندن پرسه بزنید و خود را تا زانو در موم می بینید. تقریباً هر برند مد خیابانی در حال حاضر محدوده خاص خود را دارد. که درH&Mخانه، فروشنده‌ای به من گفت که شمع‌ها بزرگ‌ترین فروشنده‌ی فروشگاه هستند که در جعبه‌هایی کنار باغ‌فروشی انبار می‌شوند تا مردم بتوانند در حین پرداخت یکی از آن‌ها را بردارند، مانند آدامس جویدن در سوپرمارکت. در پریمارک، صدها شمع با نام‌هایی مانند «رویای عاشقانه» و «خواب» در نزدیکی ردیف‌هایی از بوداهای طلایی کوچک (هر کدام 2. 50 پوند) قرار داده شده‌اند، گویی برای تأکید بر معنویت ذاتی آنها.

روشن کردن یک شمع معطر در حال حاضر بخشی از رفتارهای تشریفاتی تندرستی است که شامل نظافت و توجه است.

مدیر شعبه گفت: شیفت شب کار بزرگی را برای پر کردن قفسه ها برای حفظ حس فراوانی فراوان داشت. وی افزود: "گاهی اوقات مردم فقط برای نگهدارنده می خریدند."یک مشتری در نزدیکی موافقت کرد ، و شمع شیشه ای شیشه ای را که ادعا می کرد بوی اکالیپتوس است ، برداشت. شیشه متناسب با موضوع هنر اتاق نشیمن او است. وی گفت: "این فقط 2 پوند است ، شما نمی توانید اشتباه کنید.""بو می دهدOK. "او درست بود ، بو کردOKوادمن هم یکی خریدم

من کاملاً مطمئن هستم که چند سال پیش 2 پوند شمع خریداری نکردیم. چی شد؟مدیر در Selfridges درست بود: این ارتباطی با بهزیستی دارد. نورپردازی یک شمع معطر اکنون بخشی از مجموعه ای از رفتارهای سلامتی آیینی را تشکیل می دهد که شامل مراقبت از منزل و ذهن آگاهی است. در کنار سایر دستگاه های عطر ، این دسته از مصرف کننده خاص خود را دارد: "مراقبت هوایی". خانه های ما برای خودمان به حرم تبدیل شده اند و شمع ها محراب را آراسته می کنند. با افزایش هزینه زندگی ، آنها همچنین یک شکل قابل دستیابی از افراط و تفریط را ارائه می دهند. اما هنوز هم ، چرا شمع؟

من پیچیده نیستم ، شمع. تمام آنچه شما نیاز دارید موم و فتیله است ، به علاوه عطر اگر می خواهید بو کنید. شمع های اولیه Stank - آنها از چربی حیوانات ساخته شده و هنگام سوزاندن یک تنگی مضر و مضر ساطع می کردند. قرن ها ، هنگامی که خورشید غروب کرد ، آتش تنها منبع نور بود. رومی ها چربی را از گوسفند و گاوها سوزاندند. هندی ها از کره یاک استفاده کردند. سلسله شین ، چربی نهنگ. موم زنبور عسل با صدای شیرین ترجیح داده می شد و روشن تر از Tallow می سوزد ، اما گران تر بود. کلیساها از موم زنبور عسل استفاده می کردند ، اما فقط ثروتمندان می توانستند آن را در خانه های خود بسوزانند. Spermaceti-روغن اسپرم تبلور بدون بو-در قرن 18th محبوب شد و صنعت نهنگ به سرعت برآورده شد تا تقاضا را برآورده سازد. اما تا دهه 1850 نبود که جیمز یانگ ، یک شیمیدان اسکاتلندی ، چگونه پارافین را از ذغال سنگ و شیل نفت جدا کرد.

ساخت پارافین ارزان تر و خطرناک تر از کشتن نهنگ ها بود ، به این معنی که شمع ها می توانند تولید انبوه شوند. روزهای اوج آنها دوام نیاورد. پس از ثبت اختراع توماس ادیسون در سال 1879 ، شمع ها بی وقفه شدند. دو سرنوشت ممکن در انتظار بود: یک راهپیمایی سریع به منسوخ - یا نوآوری. شمع ها دکوراسیون شدند ، لوازم جانبی و نه یک ضرورت. ما چراغ های چای و شمع های مخروطی قیمت را برای وسط میز خریداری کردیم. شمع ها ارزان و دلپذیر بودند. آنها هاله مقدس دارند و توانایی مفیدی در ایجاد افراد کمی جذاب تر از آنچه که واقعاً وجود دارد. اما تولد واقعی تجاری هنگامی رخ داد که شمع شکل معطر خود را پیدا کرد و به یک تجملات مقرون به صرفه و زودگذر تبدیل شد ، یک نسخه لحظه ای از وجود شما.

"همه و سگشان و مشاغل مربوط به سگشان شمع می خواستند"

راشل ووسپر یک شمع سنتی است که از اوایل دهه 1990 ، هنگامی که محبوبیت آنها از بین رفت ، شمع های معطر را ساخت. او اکنون یک استودیوی زیبا در خیابان های پشت بلگراویا در لندن دارد ، اما در روزهای اولیه کالاهای وی به دلیل ارزش جدیدشان شناخته شده بودند: شکل در بوسه های بوسیدن یا مانند موز. شمع های معطر آسان بود ، هدیه های شوخی که در یک کشو پر شده بودند. هنگامی که Vosper شروع کرد ، در سال 1994 ، تنها سازندگان برجسته و معطر و معطر او که در انگلیس از آن آگاه بود ، کنت ترنر ، یک سازنده عطر بود که اولین شمع خود را در سال 1986 تولید کرد ، "و سپس جو همراه شد و این واقعاً بود."البته جو ، جو مالون است که در سال 1990 یک شرکت عطر را راه اندازی کرد. فرمول او این بود که بوی اصلی را به اشکال مختلف تزریق کند: لوسیون های بدن ، روغن های حمام ، عطر و البته شمع. او اولین فروشگاه خود را در لندن در سال 1994 افتتاح کرد و چنان تجارت موفقی را رشد داد که استه لودر آن را در سال 1999 میلیون ها دلار خریداری کرد. شمع های این شرکت با قیمت 50 پوند به فروش می رسند.

در اواخر دهه 1990 ، متیو ویلیامسون شمع را در یک ظرف با رنگ روشن طراحی کرد. ویلیامسون در اوج تحسین خود بود. اولین مجموعه روز جهانی او در هفته مد لندن در سال 1997 راه اندازی شده بود و به دنبال آن بود. ویلیامسون به نوعی خوش بینی زمان را محاصره کرد. انگلیس پس از رکود اقتصادی بود ، با کار جدید می درخشید و خود را به عنوان یک کشور شیک اختراع می کرد. مارک های دیگر ویلیامسون را کپی کردند و شمع از تازگی زبان به گونه ای تا لوازم جانبی لوکس مطلوب فارغ التحصیل شد. وسپر به من گفت: "همه و سگشان و مشاغل سگشان شمع می خواستند."

شمع ها آسان و ارزان بودند. Vosper گفت: "شما فقط می توانید بروید و یک لیوان مشروبات الکلی اساسی تهیه کنید و یک برچسب را روی آن بگذارید و آن را پر کنید.""به همین دلیل است که همه اکنون شمع درست می کنند ، زیرا این مارک فقط مسخره است."اگر Cire Trudon هستید ، آن را در یک مخزن شیشه ای فانتزی قرار دهید و می توانید آن را با قیمت 200 پوند بفروشید. وسپر گفت: "این همه بازاریابی است.""این همان چیزی است که آنها پول خود را خرج می کنند ، و این همان چیزی است که شما خریداری می کنید."

Vosper شمع های خود را از موم پارافین ساخته شده و در مهره ها به اندازه دانه های آفتابگردان خریداری می شود. او هزینه زیست محیطی استفاده از سوخت فسیلی را تأیید می کند ، اما نسبت به شمع های "اکو" که معمولاً از موم سویا تهیه می شود ، شک و تردید است. مارک ها نشان می دهند که این شمع ها به طور تمیز می سوزند و هوا را آلوده نمی کنند ، اما استخراج موم از سویا و کشت آنها می تواند منجر به فرسایش خاک و جنگل زدایی شود. به همان اندازه ، اگر یک شمع در چین تولید شود و هزاران مایل آلاینده را در سراسر جهان برای فروش منتقل کند ، اعتبار سبز خود را به سرعت از دست می دهد.

برای اینکه واقعاً اکولوژیک باشیم ، باید به طور کلی از سوزاندن چیزها جلوگیری کنیم. همه مارک های عطر گزینه های دیگری را ایجاد می کنند: چوب ها ، افزونه ها ، حتی یک ساعت شنی 138 پوندی که "از طریق یک فرآیند مبتکرانه با ترکیب گرانش و مویرگی" ، عطر و بوی خود را دقیقاً 60 دقیقه به عنوان روغن از یک انتهای به انتهای دیگر پخش می کند. اما مصرف کنندگان همیشه به شمع برمی گردند. سوزاندن کمی فتیله در مقداری موم روی مانتوی شما در مقایسه با پر کردن موتور اتومبیل با دیزل احساس بی گناهی می کند. و به نوعی شما یک افزونه را با نماز عصر در کلیسای جامع سایه دار یا مراسم هانوکا مرتبط نمی کنید. چوبها در پیش نویس عاشقانه سوسو نمی زنند. اگر صادق باشیم ، ما شمع ها را به همان اندازه که به نظر می رسد چگونه بوی می دهند ، دوست داریم. ما آنها را نیز دوست داریم ، برای اینکه چگونه آنها را احساس می کنند: لحظه به لحظه آرام ، با خلوص ، جایی در قلمرو مسح.

اشیاء مقدس LL دارای زادگاه هستند. شمع معطر در گوشه بلوار سن ژرمن در پاریس ، کنار یک نوار و مقابل یک بینایی قرار دارد. از خارج ، اولین فروشگاه Diptyque فقط یکی دیگر از فروشگاه های پاریسی است که ظریف با سایبان های زرشکی و پنجره های بزرگ است. اما در جهان شمع معطر ، این مکان بیت المقدس است.

در یک روز روشن بهار ، آماندا مورگان ، مدیر عامل دیپتیک در انگلیس ، و هنری فورنیر ، مدیر فروشگاه و "ستاره" مارک ، با من در میان کابینت های شیشه ای شمع و بوی بیش از حد توت های شیرین ملاقات کردند."چند سال است که اکنون می گذرد ، هنری؟"از مورگان پرسید."سی سال" ، با کمال پاسخ داد. در روزهای ابتدایی ، فورنیر ، یک مرد کوچک و 64 ساله با لبخند پرانرژی و لباس های بی نقص ، در کنار سه بنیانگذار Diptyque خدمت می کرد: Desmond Knox-Leet یک نقاش بود ، شریک زندگی او ایو Coueslant طراح و تئاتر مجموعه ای است. مدیر ، و Christiane Gautrot یک طراح نساجی. این سه مغازه در سال 1961 با وام پدر Coueslant آغاز شد. کوئوسلانت یک بار گفت: "ما افراد شغلی نبودیم ، گویی این ایده ناخوشایند است ،" اما می خواست چیزهای زیبایی و کیفیت را تولید کنیم که می توانستیم به آن افتخار کنیم. "

فورنیر به من گفت: "مغازه دقیقاً یکسان است" ، با اشاره به ستون آبی ، آینه دار ، یکی از ویژگی های کافه ای که قبل از باز شدن دیپتیک ، محل را اشغال کرده است. وی اظهار داشت: "به جز چراغ"."و البته ، کامپیوتر."

و محصولدر ابتدا پنجره ها با پارچه ، اسباب بازی های کودکان و Bric-a-Brac پر شده بودند. بنیانگذاران بیش از مغازه داران متصدی بودند و پنجره مغازه گالری آنها بود. آنها در سال 1963 شروع به ساخت شمع کردند ، هنگامی که ناکس-لیت با بازآفرینی رایحه های خاصی که با دوران کودکی خود در جنوب فرانسه در ارتباط بود ، دلهره شد. او از سفرهای خود گیاهان ، گلبرگ و ادویه جات ترشی جات را جمع می کرد و آنها را در یک خمیر در دفتر خود در بالای مغازه مخلوط می کرد. این روند هم هنر و هم علمی بود: تنظیم مداوم کمیت و تعادل برای دستیابی به یک تجربه حسی که بیان آن تقریباً غیرممکن است.

ناکس-لیت سپس آنها را به یک عطر می برد تا آن را کپی کند. هر عطر اولیه یک خاطره را ابلاغ می کرد: به عنوان مثال ، دسته ای از دسته ای را که توسط یکی از دوستان ساخته شده بود ، برانگیخت که شاخه های سیاه و گل رز را از باغ خود بریده و در حالی که خانه خود را برای یک مهمانی شام آماده می کرد ، آنها را در گلدان ریخت.

ما آنها را دوست داریم که چگونه آنها را احساس می کنند ، که لحظه ای بی سر و صدا است ، با خلوص لمس می شود ، جایی در قلمرو مسح شده

امروزه، فروشگاه هر راه ممکنی را به شما نشان می‌دهد که می‌توانید عطر را تولید کنید: بطری‌های شیشه‌ای، شستشوی دستی و لوسیون، ساعت شنی و پلاگین برقی. مهمتر از همه، شمع های بی پایان، 49 رایحه مختلف در کل وجود دارد: Figuier، Patchouli، Tubéreuse، Ambre. هر کدام عطری قوی و متمایز می دهد، برخی تند و برخی میوه ای. بویی از خانه مادربزرگ من که مدت ها مرده بود در یکی بود. احساس مبهم تعطیلات از دیگری، مخروط های کاج در مسیری نزدیک دریا. رایحه‌ها، مثل همیشه، به نظر می‌رسید که در سطحی کمتر از کلمات کار می‌کنند، و به‌طور ناگهانی و ناهموار به خاطره، مکان‌ها و افرادی که تقریباً فراموش کرده بودم پیوند می‌خوردند.

از یک پلکان باریک از مغازه، از میان مجموعه ای از اتاق های کوچک، دفتر سابق ناکس لیت اکنون توسط بایگانی دیپتیک اداره می شود. او کشوها و دفترهای طراحی را با احترامی که معمولاً برای یادگارهای یک قدیس قرون وسطایی به کار می رفت، باز کرد. اینجا میز ناکس لیت بود که به سمت پنجره کشیده شده بود، دفترهای یادداشت های محکم و طرح های پیچیده گل های در حال غلتش، میز و صندلی روی تراس، چهره های برهنه که شاخه ها را تکان می دادند. و اینجا، با ارزش‌تر از همه، تلاش‌های اولیه برای برچسب نمادین شمع‌ها بود: یک مدال بیضی شکل که با تایپوگرافی سیاه و سفید چاپ شده بود. شما می توانید دست انسان را در حروف اصلی ببینید که می لرزند و می رقصند و اغلب به صورت غیرعادی چیده شده اند.(به عنوان مثال، B-A-I-E-S، در مورب های شناور پایین می آید.) ناکس لیت عاشق الفبای سلتیک و روسی بود. او ابتدا با طرح‌های دیگر بازی می‌کرد - یک قدم اشتباه در آرت دکو، چیدمان‌های متفاوتی از آن نوع - قبل از اینکه به سبک سریف که اکنون بسیار آشنا است، بنشیند.

صاحبان دیپتیک دیگر در این اتاق های عجیب و غریب در بلوار سن ژرمن ساکن نیستند. در سال 2005 این شرکت توسط Manzanita Capital خریداری شد، یک شرکت سهام خصوصی که همچنین مالک برندهای زیبایی Byredo و Space است.NK. سپس Diptyque چهار شعبه داشت. به گفته مورگان، اکنون یک کارمند 150 نفره در دفتر مرکزی در خیابان اوپرا بر "1000 نقطه فروش" نظارت می کنند که مغازه هایی از آمستردام تا دبی، نانجینگ تا سئول دارند.

این برند اخیراً یک کارخانه موم را در فرانسه خریداری کرده است ، اگرچه این روند برخی از جنبه های هنری را حفظ می کند. رایحه ها در یک مبادله چند ماهه بین مدیر خلاق Diptyque و یک عطر انتخابی ، به طور معمول یکی از بهترین "بینی" فرانسه تصمیم گرفته می شود. پس از رسیدن تعادل مناسب ، عطر و بوی اسیر شده در روغن ، در بطری های شیشه ای به کارخانه ارسال می شود. سازندگان موم فرمول دقیقی از پارافین و موم سبزیجات را به بهترین وجهی در خدمت عطر و بوی می دانند و اطمینان حاصل می کنند که شمع دارای دورترین "پرتاب" ممکن ، ظرفیت پخش در اطراف یک اتاق است. عطر با موم مذاب مخلوط می شود ، سپس درون یک شیشه شیشه ای با یک فتیله با دقت در وسط قرار می گیرد.(یک ابزار ویژه برای نگه داشتن ویک عمودی لازم است: یک فتیله کج حباب های هوا را در داخل موم ایجاد می کند و باعث می شود که آن را به طور ناموزون بسوزاند.)

یک سوت از خانه مادربزرگ مرده من در یکی وجود داشت. یک تعطیلات مبهم از دیگری ، مخروط های کاج در مسیری در نزدیکی دریا

Diptyque هنوز سه شمع اول ساخته شده را تولید می کند - آوبپین ، کانل و Thé (زالزالک ، دارچین و چای). Diptyque معاصر دارای اهداف فروش است - "البته ، ما یک شرکت هستیم" - اما مختصر آن برای عطرها "صفحه بلانش" است: هیچ محدودیتی برای مواد تشکیل دهنده وجود ندارد زیرا عطر و بوی جدید را نشان می دهد. حتی پرهزینه تر می تواند زمان لازم برای توسعه باشد. Olivia Giacobetti ، که Feu de Bois و Figuier را ایجاد کرده است ، از طریق ایمیل به من گفت که می تواند "ساعت ها برای مطالعه یک بافت ، تصور ، بازتاب ، در تلاش برای بازآفرینی رطوبت یک گل ، خشکی یک تکه چوب ،هوای دود ".

این شرکت هرگز محصولات خود را تبلیغ و یا قرار نمی دهد.. جهان.(Diptyque دقیقاً به من نمی گوید چه تعداد می فروشد.)

این تایپ تحمل می کند ، هرچند که برچسب ها اکنون چاپ شده توسط کارخانه هستند. هر شمع خریداری شده در هر نقطه از جهان ، در لایه های مبهم از کاغذهای چند رنگ مرتب شده و مرتب شده است تا نوار هر رنگ به طور جداگانه مشخص شود ، روشی که توسط بنیانگذاران ایجاد شده است. هر فروشگاه Diptyque دارای یک نسخه از یک قطعه بایگانی روی دیوار است ، مانند یک دندانپزشک ممکن است دارای گواهی باشد. لورنس سمیچون ، که هدایت خلاقیت دیپتیک را هدایت می کند ، گفت: "ما یک روح کوچک از هنر پاریس در سراسر جهان به ارمغان می آوریم."می فروشد

سمیچون گفت که او همیشه در مورد اینکه آیا بنیانگذاران نوآوری های مختلف Diptyque را تأیید می کنند ، فکر می کند."آیا به اندازه کافی خلاق است ، آیا به اندازه کافی شیک است ، آیا به اندازه کافی جدید است ، آیا به اندازه کافی معتبر است ، آیا به اندازه کافی هنری است؟"چند ماه پس از ملاقات ، Diptyque اولین طیف وسیعی از محصولات تمیز کننده خود را به نام La Droguerie اعلام کرد. اکنون می توانید یک اسپری تمیز کننده چند سطحی یا مایع ظرفشویی را با 32 پوند بطری خریداری کنید. من مطمئن نیستم که دقیقاً همان چیزی است که ناکس-لیت و دوستانش در ذهن داشتند-اما پس از آن آنها یک شرکت سهامدار خصوصی نبودند که سعی در اجرای یک شرکت کالاهای لوکس چند ملیتی در رکود اقتصادی داشتند.

من تعجب کرده بودم که چگونه Diptyque پس از همه گیر بودن ، خود را از بی معنی بودن یک محصول محافظت کرد. مورگان به من گفت که داستان های پشت هر شمع به آنها روح می دهد. با این حال ، من تعجب کردم که ویکتوریا بکهام (که فیگویر را ترجیح می دهد) ، بیانسه (وانیل) و مگان مارکل (چیزی که برای عروسی خود تأیید نشده است) چه معنی خاصی دارد؟به گفته فورنیر ، التون جان یک بار برای خرید 1000 شمع برای یک توپ وارد فروشگاه پاریس شد. این معنی زیادی استو در مورد همه آن دسته از مانتوهای موجود در اینستاگرام ، Baies که به طور اتفاقی به یک طرف می سوزند؟

کاملاً مشخص است که پیام شمع Diptyque برای Kudzi Chikumbu (AKASircandleman) چیست ، احتمالاً بهترین تأثیرگذار شمع معطر جهان ، که در Tiktok کار می کند. وی گفت: "این شخص پول خرج می کند تا خانه خود را شگفت انگیز کند.""این آرزو است."

البته چیز جدیدی در آنجا وجود ندارد: ما مدتهاست که خانه های خود را به صورت آنلاین رژه می کنیم تا تبلیغ کنیم که چگونه می خواهیم به آن فکر کنیم. هنگامی که من در حال بازدید از مغازه راشل ووسپر بودم ، مشتری از یک دفتر مجاور در حمل جعبه بزرگی از شمع های خالی-نه خود Vosper ، بلکه یک Cire Trudon ، برخی از Byredos ، یک زن و شوهر از Fornasettis نادر بود. وسپر با نگه داشتن یک فورنستی گفت: "این 150 پوند برای خرید جدید است.""ما آن را برای 33 پوند دوباره پر می کنیم."وقتی نوبت شمع می رسد ، پیام مخزن است.

بیانیه بصری فقط نیمی از داستان است. قدرت نرم شمع معطر ، به ناچار از بوی آن مشتق می شود. Semichon به پسر چهار ساله خود درس روزانه عطر می دهد و هر ماده ای را به او می آموزد ، همانطور که کودک ممکن است پیانو یا ایتالیایی را یاد بگیرد. از نظر او ، بوی بی پروا نیست بلکه کم ارزش ترین حس ما است ، تا حدودی به این دلیل که اساسی ترین آن است: "این وضعیت کمتری دارد زیرا این حیوانی ترین حیوانی است که ما داریم."نوزادان تازه متولد شده قبل از اینکه چهره خود را به وضوح ببینند ، از بو برای پیوند با والدین خود استفاده می کنند. بوی بدنی ، غیر منطقی ، غریزی است. عصب بویایی از نزدیک به سیستم لیمبیک در مغز متصل است که در کنترل حافظه ، خلق و خو و احساسات نقش دارد. ما می توانیم از بو به احساس - اشک یا شادی - برویم بدون اینکه از زبان عبور کنیم.

Semichon گفت ، بو بسیار ابتدایی است ، که ما هرگز یاد نگرفتیم که آن را به درستی توصیف کنیم. در تجارت آنها از چرخ عطر استفاده می کنند که به چهار چهارم تقسیم می شوند: گل ، شرقی ، تازه و چوبی. اما بیشتر مردم کلمات بسیار بیشتری برای سایه های رنگ متفاوت از رنگ نسبت به تغییرات در رایحه دارند. زبان بوی غالباً مسخره می شود - نت های برتر این ، یادداشت های پایه آن. Semichon گفت: "اما صادقانه بگویم اگر به آن آموزش داده اید ، می توانید آن را واجد شرایط کنید ، زیرا همه ما واژگان یکسانی داریم."در طول همه گیر Covid-19 ، بسیاری از افراد هنگام انقباض ویروس ، حس بویایی خود را از دست دادند. سمیچون گفت: "مردم فهمیدند ،" آه گرانبها است! ""بوی چقدر عالی است!"

بوی هدیه ای است. مانند همه توانایی های طبیعی ، مانند سلامتی ما ، ما آن را تا زمانی که از بین برود ، آن را به عنوان اعطا می کنیم. به همان اندازه که ما از این هدیه قدردانی می کنیم ، و به همان اندازه که یک شمع معطر به این حس پاداش می دهد ، این توضیح نمی دهد که چرا ممکن است کسی 1850 یورو (1950 دلار) را برای یک شمع 5. 3 کیلوگرم بنفش بنفش ساخته شده توسط 19-69 ، یک شرکت سوئدی هزینه کند (Tagline: "بطری ضد فرهنگ") یا 1500 یورو در یک شمع بزرگ (نام رسمی) از یکی دیگر از مارک های استکهلم ، استا اسکوگان. در واقعیت ، شمع بزرگ 1. 5 کیلوگرم شمع معطر در یک ظرف شیشه ای ذوب شده 3 کیلوگرم و دهان و دندان ساخته شده توسط هنرمند کریستین لارسون است. وب سایت این شرکت می گوید: "اگر شما تا به حال یک قطعه هنری را که می توانید آتش بزنید ، می خواستید ، آن را به مدت 150 ساعت تماشا کنید ، و هنوز هم یک اثر هنری دارید که به زمین سوزانده شود: این زمان شمع بزرگ است."

التون جان یک بار برای خرید 1000 شمع برای یک توپ وارد فروشگاه پاریس شد

استرا اسكوگان موافقت كرد كه فقط از طریق ایمیل و به عنوان یك مجموعه مصاحبه شود (این تیم 15 سال پیش در یك مدرسه طراحی استكلم ملاقات كرد). آنها توضیح دادند: "ما به خودمان توجه نمی كنیم.""در عوض ما مانند ولترون شکل می گیریم ، هر یک اندام در این گلم مبهم به نام Stora Skuggan است."و عطر شمع بزرگ چه بود؟وی گفت: "بهترین توضیحات از این عطر احتمالاً تصویر صحنه اوج در هانسل و گرتل است. فرار از جادوگر با مشعل خانه آب نبات خود را در یک جنگل کاج تاریک. "آنچه که مطمئناً به خودی خود تبدیل شده است ممکن است جذاب باشد اگر قیمت آنقدر دور از ذهن نباشد.("ما یک زوج فروخته ایم.")

تقلید واقعی تنها پاسخ عاقلانه است. در سال 2020 الکس هیکسون و الیور بور شغلی به نام Flaming Crap را راه اندازی کردند. اولین شمع آنها ، "2020" ، سعی کرد این همه گیر را در موم خلاصه کند. پس از روشن شدن ، آن را به تدریج از نان موز ، ضد آب ، چوب ، چوب و سپس پس لرزه ارزان شخصیت اصلی "Tiger King" ، در ادای احترام به نمایشگاه Netflix در آن سال ، بو کرد.

هیکسون در تبلیغات تبلیغاتی کار می کند. او می دانست که چه کاری انجام می دهد. اخبار مربوط به این محصول ویروسی شد و او آن را با "2021" (به طور گسترده پزشکی ، برای علامت گذاری واکسن ، با کمی رایحه فانتزی بریتنی در ادای احترام به جنبش رایگان بریتنی) و روتختی های جدید ، مانند شمع فاک بوریس دنبال کرد.(به طور غیر قابل توضیح مرکبات) و یک شبانه (پیتزا ، مارتینیس ، لاتکس ، داخل یک Uber). واقعاً اجتناب ناپذیر بود که او پس از آن شمع بنام بوهایی مانند سرمایه داری درست کرد.

من هرگز در زندگی خود یک شمع diptyque خریداری نکردم. افشای کامل: این شرکت شمع Baies را به من داد و من آن را به نام تحقیق و شهوت کالاهای احشایی پذیرفتم. اولین باری که من آن را روشن کردم ، شوهرم گفت که این بوی اتاق های تعویض در یک اردوگاه کابین را که به عنوان یک کودک به او رفت ، که به نظر می رسد پوچ است ، با توجه به اینکه بعید است رهبر اردوگاه 54 پوند از موم را روشن کند تا تازه شودسالن های عرقاما بوی چیزهای عجیب و غریب دارد. همیشه خاطراتی از تعطیلات مدیترانه ای و خانمهای انگلیسی با گل های گل به ارمغان نمی آورد. بعضی اوقات ، بدون محاصره و غیر منطقی ، خاطرات دشوار را احضار می کند. شمع Baies به حمام منتقل شد ، جایی که من حساب کردم که می تواند عملکرد اساسی دیگر آن را انجام دهد: تحت تأثیر قرار دادن هر کسی که دور می آمد و از توالت استفاده می کرد.

سپس، چند هفته بعد، یک روز آپارتمان را برای خودم نگه داشتم و بالاخره توانستم آن را به درستی امتحان کنم. به کبریت زدملحظه تشریفاتی فتیله ملاقات شعله شبه مذهبی بود، انگار که من حرم را روشن می کنم. معلوم نبود چه کسی نقش مریم باکره را گرفته است، اما احتمالاً این من بودم. حتی نحوه سوختن شعله خاص به نظر می رسید، به نوعی غنی تر و پایدارتر از چراغ چایخوری های معمولی ما. سپس شمع را به طبقه بالا بردم، که به من اجازه داد تا برای مدت کوتاهی فانتزی دیگری را سرگرم کنم که در آن من بار دیگر نقش اصلی را بازی کردم، این بار قهرمانی گوتیک که شمعی را از پلکانی تاریک بالا می برد. معلوم است که شمع ها طنین زیادی دارند. بالاخره آن را روی انبوهی از کتاب های روی میزم گذاشتم. تصویر کامل، تحقق یافته است.

نوزادان تازه متولد شده قبل از اینکه بتوانند چهره خود را به وضوح ببینند از بو برای پیوند با والدین خود استفاده می کنند

چه انحطاط حیرت انگیزی، شمع سوزاندن در روز. آن را فقط به خاطر عطرش بسوزانند، نه نورش. بو به سرعت فضای اتاق را پر کرد. چه بویی داشت؟سمیشون درست می گفت. به من یاد نداده بودند و کلمات را نداشتم. داستان به من گفته شده بود و به طور رسمی می دانستم که چیست. اما من خودم هرگز گل رز و انگور سیاه را پیدا نمی کردم. خامه ای بود، شیرین، با نوعی نرمی به شیرینی اش، اما شیرین نبود. یک خاطره؟خوب، اگر صادق باشم، مرا به یاد ماست گیلاس سیاه انداخت – طعمی که از آن بسته های چهارتایی که در کودکی داشتیم اجتناب می کردم. مطمئن نیستم که این نت‌های بویایی در ذهن دیپتیک بود.

همانطور که به ذوب شدن یکنواخت و گران قیمت موم نگاه می کردم، آداب شمع را همانطور که مورگان و ووسپر دستور داده بودند به یاد آوردم. برای جلوگیری از تونل زدن، یعنی زمانی که موم فقط در مرکز، در اطراف فتیله ذوب می شود، باید بگذارید حداقل دو ساعت تمام قسمت بالایی آن بسوزد.(و به خاطر خدا فتیله خود را کوتاه کن!) با نگرانی در مورد اشتباه کردن، متوجه شدم که با هوشیاری شدیدی که ممکن است برای یک حیوان خانگی یا نوزاد به کار می برید، شروع به نظارت بر شمع کردم. شعله با حرکت ظریفش زنده به نظر می رسید.

به نظر می رسد دو ساعت زمان زیادی برای سوزاندن یک شمع معطر است. در هر شکافی کمپ توله ها بود. نمی توان انکار کرد که لذت بخش بود و باعث شد اتاق و بنابراین من احساس خاصی داشته باشم. وقتی کار می کردم عطر شمع را استشمام می کردم و وقتی رقص انفرادی خود را اجرا می کرد، چشمانم گهگاه روی شعله قرار گرفت. تجمل در ذات خود چقدر خنده دار و اساسی است: فقط چیزهای خوب، برای کسانی که می توانند آنها را بخرند. بعد چند ساعت شوهرم به خانه آمد و مجبور شدیم تمام پنجره ها را باز کنیم.■

سوفی المهیرست نویسنده ای است که در مجله 1843 همکاری می کند. او قبلاً در مورد هزاره ها، دردهای مزمن و زایمان نوشته است