خبرنامه دسامبر 2022: مشکل پول جهان

این خبرنامه برخی از مشکلات اساسی در سیستم مالی جهانی را تشریح می کند. سپس بررسی می کند که صنعت cryptocurrency تا چه اندازه سعی در رفع برخی از این مشکلات کرده است ، در حالی که تاکنون بیشتر مارک را از دست داده است.

بخش پایانی به تصویر کلان اقتصادی متمرکز است و به روزرسانی در مورد چرخه اقتصادی ایالات متحده ارائه می شود.

مشکل پس انداز جهان

ماه گذشته ، من در توییتر به عنوان یک آزمایش فکر و بحث و گفتگو پرسیدم:

تصور کنید که در یک کشور در حال توسعه با یک مشکل کاهش ارزش ارز شدید زندگی می کنید.

شما می خواهید خانه موجود خود را بفروشید ، آن را با ارزش مایع پایدار نگه دارید و سپس احتمالاً در 2 سال خانه دیگری خریداری کنید.

چه چیزی را در آن نگه دارید؟

دامنه پاسخ ها تعجب آور بود. بسیاری از مردم کشورهای توسعه یافته این مشکل را درک نکردند ، گفتند که آنها فقط دلار نگه می دارند و به نظر می رسد تعجب می کنند که چرا این سؤال حتی پرسیده شده است.

البته مشکل این است که بسیاری از افراد در کشورهای در حال توسعه در خارج از طبقه بالا با باز کردن حساب های بانکی خارجی مشکل دارند. بسیاری از آنها حتی حساب های بانکی داخلی ندارند.

به عنوان مثال ، در مصر ، کشوری با 100 میلیون نفر ، 74 ٪ از آنها حساب بانکی ندارند. در نیجریه 55 ٪ است ، در اندونزی 50 ٪ و در هند 23 ٪ است.

کسانی که دارای حساب های بانکی هستند ، اغلب با نرخ ارز منصفانه به ارزهای خارجی دسترسی ندارند. و کسانی که به اندازه کافی خوشبخت هستند که حساب های بانکی خارجی اغلب هزینه های بالایی را برای آن خدمات پرداخت می کنند. انجام تجارت با یک بانک خارجی دقیقاً سریع و کارآمد نیست.

به طور کلی ، برای کسانی که ثروتمندتر هستند ، راه های بیشتری برای حفظ پس انداز آنها وجود دارد ، در حالی که برای افراد طبقه کارگر یا طبقه متوسط ، گزینه ها کمتر و پر از اصطکاک هستند.

در کشورهایی که دارای مشکلات کاهش ارزش ارز شدید هستند ، اغلب 1) گرفتن دست خود به دلار یا 2) سخت است که فقط بتوانید آنها را با نرخ ارز بدتر یا 3) برای ذخیره آنها در بانک های داخلی خطرناک کنید زیرا می توان آنها را مصادره کرد. و به زور در جهت دولت یا بانک مرکزی به ارز محلی تبدیل شد.

برخی از مردم با گفتن اینکه آنها دلار نقدی فیزیکی یا طلای خود را نگه می دارند ، به سوال من پاسخ دادند. تصور کنید که در یک آپارتمان در یک کشور در حال توسعه ، با ارزش خانه یا ارزش خانه یا طلا در جایی پنهان شده اید. هربار که خانه را برای کار خود ترک می کنید یا به جایی می روید ، بخش کوچکی از شما وجود دارد که از احتمال از دست دادن پس انداز زندگی خود به دلیل سارق ، آتش سوزی یا مشکل مشابه آگاه است.

من در کشورهای در حال توسعه نیز پاسخ های زیادی از مردم دریافت کردم ، و آنها از چالش های این سؤال آگاهی بیشتری داشتند زیرا بسیاری از آنها به طور منظم با آنها سر و کار دارند. بسیاری از آنها گفتند که به دلیل عدم وجود جایگزین ایمن تر ، به همان اندازه که خطرناک تر است ، به سادگی مقادیر زیادی از دلار فیزیکی را در اختیار دارند. سایر موارد گفتند که آنها اتومبیل یا دارایی های فیزیکی دیگری را نگه می دارند ، که ناکارآمد است. هنوز دیگران گفتند ، "من فقط نمی توانستم این کار را انجام دهم. من نمی توانم یک خانه بفروشم و مقدار آن را به صورت مایع برای هر مدت زمان معنی دار نگه دارم. "

بنابراین ، در اینجا در سال 2022 ، هنوز درصد زیادی از جمعیت جهانی وجود دارد که مفهوم اساسی "پس انداز" همچنان یک چالش است.

فروش چیزی با ارزش قابل توجه باید بی اهمیت باشد و این را برای چند سال به صورت مایع و ایمن نگه دارید تا این مقدار آماده شود تا دوباره کار شود.

این واقعیت که بی اهمیت نیست ، نشان می دهد که سیستم مالی جهانی چقدر مشکل ساز است ، به ویژه برای افراد در کشورهای در حال توسعه. ارزهای فیات از لدرهای قابل چاپ/رقیق کننده تشکیل شده اند که هرکدام دارای انحصارهای محلی در یک صلاحیت خاص هستند و بیشتر آنها بسیار ضعیف اداره می شوند یا توسط نیروهای خارجی تحت فشار قرار می گیرند. این واقعاً بد است اگر در این زمینه در دوازده حوزه قضایی زن و شوهر برتر نباشید ، و حتی اگر در آن دوازده حوزه قضایی باشید ، حتی هنوز هم عالی نیست.

به عنوان مثال ، در اینجا در ایالات متحده ، حسابهای بانکی و خطوط T نرخ بهره را پرداخت کرده اند که از زمان بحران مالی جهانی تقریباً پایین تر از نرخ تورم غالب است:

نگه داشتن دلارهای نقدی فیزیکی یا حتی ذخیره آن دلارها در یک حساب بانکی مایع یا نگه داشتن خزانه داری ، این است که به تدریج (یا گاهی اوقات سریع) از بین برود. و این ارز جهانی ذخیره است.

در کشوری مانند نیجریه ، کشوری با بیش از 200 میلیون نفر ، بدتر است. شاخص قیمت مصرف کننده کل آنها از سال 2010 تقریباً 5 برابر افزایش یافته است و نرخ بهره آنها اغلب پایین تر از نرخ تورم است.

دوستان و خانواده من در مصر ، به عنوان نمونه ای که به خانه نزدیکتر می شوند ، تنها امسال با 35 درصد کاهش ارزش ارز سرو می کنند و احتمالاً هنوز تمام نشده است. این ارز است که بیش از 100 میلیون نفر از آنها استفاده می کنند:

برای مصریانی که دلار می خواهند ، نرخ تبدیل خیابان از این نوشتار کمتر از 0. 033 دلار است ، به این معنی که برای دریافت دلار در عمل به طور قابل توجهی بیشتر از آنچه که نرخ رسمی نشان می دهد ، بیشتر می شود. برخی از آنها دلارهای نقدی فیزیکی را به عنوان پس انداز نگه می دارند و برای انجام این کار هزینه های بالایی را با نرخ ارز بد پرداخت می کنند.

این کاهش ارزش اخیر پس از این واقعیت است که پوند مصر قبلاً در اواخر سال 2016 به نصف نسبت به دلار کاهش یافته است. من دوستانی دارم که ناگهان مجبور بودند خرید خانه را به تأخیر بیندازند ، زیرا ارزش پس انداز آنها ناگهان نصف شده بودبه دلار (و دلار ، به عنوان حیاط اندازه گیری در اینجا ، هر سال نیز ارزش خود را از دست می دهد).

در این نمودار ، من آن را بزرگنمایی و تلنگر می زنم تا بررسی کنم که چند پوند مصری برای خرید یک دلار طول می کشد. هرچه این نمودار "صعودی" تر باشد ، برای پوند مصر بدتر است:

در جهان نزدیک به 200 کشور جهان 180 ارز در حال گردش در جهان وجود دارد. بیشتر این موارد بسیار شکننده هستند و مستعد ابتلا به کاهش ارزشهای اساسی هستند. صرفه جویی در ارزش مایع در طی سالها برای مردم در بسیاری از کشورهای در حال توسعه دشوار است.

مشکل پرداخت جهان

اکثریت قریب به اتفاق ارزها در خارج از حوزه های قضایی محلی آنها قابل فروش نیست. به عبارت دیگر ، گذشته از این واقعیت که آنها انحصار محلی در مورد استفاده از آنها در حوزه های محلی خود دارند ، هیچ کس در سایر نقاط جهان به ویژه نمی خواهد این پول را نگه دارد یا بپذیرد ، یا به دلیل اینکه اغلب آنها را کاهش می دهند ، یا به دلیل کم بودن آنها کم استنقدینگی و تشخیص پایین در خارج از صلاحیت خانه آنها.

بنابراین سیستم جهانی پولی از قضا یک سیستم بزرگ است. به جای داشتن یک یا دو شکل پولی که همه ما از آنها استفاده می کنیم ، 180 پول مختلف وجود دارد که هرکدام دارای انحصارهای محلی خود هستند. فقط تعداد انگشت شماری از آنها مانند دلار و یورو (و طلا ، آهسته تر) در سطح جهانی قابل ملاحظه هستند.

به عنوان مثال ، من چند پوند مصری ، کرونر نروژی ، دلار هنگ کنگ و تایلندی بات در کشو میز من در کنار من ، از سفرهای مختلف در طول سالها دارم. در اینجا در حومه نیوجرسی ، اساساً هیچ کاری با اینها نمی توانم انجام دهم. هیچ کس آنها را قبول نمی کند ، از جمله Kroner که در واقع یک ارز بسیار قوی است. تنها راهی که می توانم از شر آنها با برخی از ارزش های منصفانه خلاص شوم این است که به یک شعبه محلی یک زنجیره بزرگ بانکی بروم و ببینم که آیا آنها فرایندی را آغاز می کنند تا در ازای دلار به عنوان بخشی از آنها دست من را از دست بدهمخدمات ارزی آنهابرخی از این ارزها حتی ممکن است به هیچ وجه در یک بانک کوچک پذیرفته نشوند ، که باعث می شود یک دارنده این موارد واقعاً گیر کرده باشد. این پول های بسیار غیرقابل تحمل است.

و سپس مشکل سانسور مالی وجود دارد. سازمان غیر انتفاعی خانه آزادی ، کشورها را "رایگان" یا "تا حدی رایگان" یا "رایگان" طبقه بندی می کند. فقط 20 ٪ از کشورها تعریف خود را از "رایگان" رعایت می کنند ، که از 46 ٪ در سال 2005 کاهش یافته است. در بسیاری از کشورها ، حسابهای بانکی در معرض انجماد نسبتاً خودسرانه است و همانطور که در بالا ذکر شد ، می تواند برای افراد طبقه کارگر در حال توسعه چالش برانگیز باشدکشورهایی که حتی در بسیاری از موارد به یک حساب بانکی دسترسی پیدا می کنند ، زیرا فقط ارزش آن را ندارد که یک بانک با چنین مانده های کوچک زحمت بکشد. و برای میلیون ها نفر که خود را در یک مقطع زندگی خود به عنوان پناهنده می دانند ، به طور کلی در آوردن بیشتر یا تمام ثروت خود با آنها مشکل دارند.

بسیاری از کشورها به طور فزاینده دسترسی به پول نقد فیزیکی را محدود می کنند ، که در ابتدا می تواند بی ضرر به نظر برسد اما اگر در یک کشور بسیار ناآرام باشید می تواند عواقب وخیم داشته باشد. به هر دلیلی دولت ها می توانند حساب های بانکی را برای افرادی که دوست ندارند خاموش کنند.

بنابراین ، برای تقویت روابط جهان با پول ، کارهای زیادی باید انجام شود. ذخیره و انتقال ارزش مایع نباید در سال 2022 علم موشک باشد.

علیرغم شروع چند قرن که بانک ها داشتند ، درصد افراد جهان با یک تلفن هوشمند در حال حاضر از درصد افراد دارای حساب بانکی فراتر رفته و با سرعت بیشتری در حال افزایش است. هیچ دلیلی وجود ندارد که همه افراد دارای یک تلفن هوشمند نتوانند به خدمات مالی اساسی از جمله پول خوب دسترسی پیدا کنند.

سرعت پول در مقابل سرعت تجارت

هزاران سال ، تجارت و پول با همان سرعت حرکت می کردند: سرعت پا ، اسب و کشتی.

توانایی مردم در انجام معاملات و دارایی های تحمل کننده آنها با آنها (عمدتا طلا و نقره) ، از نظر سرعت هیچ تفاوت ذاتی نداشت. همه این موارد با سرعت سفر بدنی حرکت کرد.

حتی اختراع بانکی نمی تواند این مشکل اساسی را برطرف کند. اسکناس های کاغذی یا درآمدهای مختلف برای پول ، در حالی که حمل و نقل آسان تر از طلا است ، اما هنوز هم نمی تواند سریعتر از پا ، اسب و کشتی حرکت کند. سیستم های حساب مبتنی بر لجر ، هرچند راحت ، هنوز نمی توانند اطلاعاتی را در مسافت های طولانی سریعتر از حالت های موجود در سفر فیزیکی ارسال کنند.

با این حال ، با اختراع تلگراف و سپس تلفن ، سرعت تجارت و معاملات تقریباً به سرعت نور افزایش یافته است.

به طور خاص ، اولین تلگراف کار در دهه 1830 اختراع شد. مهندسان سپس بخش اعظم دهه 1840 و 1850 را صرف تشخیص اینکه چگونه می توانند کابل ها را در زیر اجسام بزرگ آب غرق کنند ، گذراندند. پس از تلاش های ناکام یک زن و شوهر ، اولین کابل های تلگراف فراتر از اقیانوس اطلس در دهه 1860 به کار آمد و سیستم بانکی جهانی به سرعت در دهه های بعد به هم پیوسته تر شد.

از این نقطه ، مردم می توانند با به روزرسانی رهبران بانکی یکدیگر بر روی سیستم های ارتباطات از راه دور تقریباً با سرعت نور ، در سراسر جهان معامله کنند. در همین حال ، طلا و نقره به عنوان دارایی های تحمل هنوز به آرامی حرکت می کنند ، و بنابراین برای ادامه کار باید به طور فزاینده ای انتزاعی شوند.

پیش از این ، طلا و نقره قبلاً بعضاً با ادعاهای کاغذی به دلیل محدودیت قابل تقسیم یا راحتی ، انتزاعی شده بودند ، اما پس از اختراع فناوری ارتباطات از راه دور ، سرعت آهسته آنها باعث شده است تا آنها را به منظور مقابله با عدم تطابق در سرعت بین تجارت جهانی ، انتزاع آنها را کاملاً ضروری کند. و حل و فصل جهانی پول.

سرانجام ، دولت ها پشتوانه طلا و نقره را از دفترچه بانکی و انتزاع کاغذ فیزیکی خود به طور کامل رها کردند ، و اینگونه است که ما در نهایت به این جهان 180 ارز مختلف فیات رسیدیم ، هر کدام با انحصار محلی و بدون گزینه های مناسب. در اصل ، تفاوت سرعت بین تجارت و پول دارایی حامل ، به دولت ها و بانک ها فرصتی عظیمی برای داوری حضانت داد.

در طول قرن بیستم ، سیستم جهانی بانکی حتی بیشتر به هم متصل شد و تا دهه 1990 ، تجارت اینترنت مصرف کننده شروع به کار کرد. طی چند دهه آینده تا به امروز ، این میزان میزان پرداخت های مبتنی بر ارتباطات از راه دور را به شدت افزایش داد.

دشوار است که بیش از حد بیش از حد معامله کند که عدم تطابق در سرعت بین معاملات و پول دارایی حامل چقدر بوده است. این یک دلیل اساسی برای سطوح بیشتر و بیشتر مالی است که جهان در طی یک قرن و نیم گذشته دیده است. دفترچه های پولی به طور فزاینده ای از هر نوع محدودیت یا واحدهای کمیاب تسویه حساب جدا شدند ، زیرا تنها گزینه های پولی کمیاب مانند طلا برای ارائه یک جایگزین بسیار کند بود.

پیشنهاد ناکاموتو

در سال 2008 و 2009 ، یک شخص یا گروه ناشناس به نام Satoshi Nakamoto یک مقاله سفید به اشتراک گذاشت و سپس نرم افزاری را منتشر کرد که به طور بالقوه این عدم تطابق سرعت را که از دهه 1800 وجود داشته است ، حل می کند.

ایجاد ناکاموتو ، شبکه بیت کوین ، یک دفترچه عمومی توزیع شده در سطح جهانی است که برای آن سفارش معاملات و تاریخچه لجر با انرژی میلیون ها دستگاه مختلف در سراسر جهان حمایت می شود (اگرچه با گذشت زمان به طور فزاینده ای کارآمد است).

تغییر قوانین اصلی آن به طور چشمگیری دشوار است ، زیرا توسط ده ها هزار گره از گره های کاربر آزاد آزاد در سراسر جهان اجرا می شود. این قوانین شامل این واقعیت است که دارای یک کلاه محدود 2. 1 چهارگانه واحد (اغلب به عنوان 21 میلیون واحد ارائه می شود که هر یک قابل تقسیم به هشت نقطه اعشاری هستند). و برای سانسور معاملات در شبکه ، نیاز به دستیابی به (و حفظ) کنترل بیش از 50 ٪ از قدرت پردازش فعال شبکه دارد.

این شبکه به عنوان یک دفترچه پروتکل باز عمل می کند. شما می توانید آن را به عنوان پول در یک ابر غیرمتمرکز فکر کنید ، با این که هر کاربر یک کلید خصوصی را کنترل می کند که به آنها اجازه می دهد (و فقط آنها) واحدها را از آدرس دفترچه خود به آدرس دفترچه شخص دیگری ، داخلی و بین المللی منتقل کنند.

با به خاطر سپردن دوازده کلمه ای که نشان دهنده کلید خصوصی شما ، یا نوشتن آنها در جایی ، یا رمزگذاری آنها در یک فایل محافظت شده با رمز عبور و قرار دادن آن بر روی حساب ابری است که شما می توانید بدون هیچگونه متعلق به کشور دیگری سفر کنید و توانایی خود را بازسازی کنیدپس از رسیدن به آنجا به بودجه خود در دفترچه دسترسی پیدا کنید. افرادی که گره های خود را اجرا می کنند (که می توانند در یک لپ تاپ اساسی انجام شوند) می توانند از دیگران در سراسر جهان بدون توانایی هیچ یک از نهادهای خاص برای جلوگیری از وقوع این معاملات ، از دیگران در سراسر جهان ارسال و دریافت کنند.

وقتی کوچک بود ، شبکه فقط حاشیه ای مفید بود. هرچه بزرگتر شود ، چیزی جالب تر نشان می دهد- یک شبکه حسابداری بین المللی و شبکه تسویه حساب ، که توسط هیچ یک از نهادهای فردی کنترل می شود ، با تعداد مشخصی از دارایی های حامل خاص خود که می تواند در سطح جهانی با همان سرعتی که تجارت الکترونیکی با آن ارسال می شود ، در سطح جهان ارسال شودبدون نیاز به انتزاع یا همتایان جداگانه رخ می دهد. در صورت تمایل ، یک شخص هنوز هم می تواند از متولی/همتایان استفاده کند ، برای راحتی یا دلایل دیگر.

پیش از این ، راهی برای ارسال پول از یک کشور به کشور دیگر یا حتی در سراسر کشور ، بدون عبور از سیستم بانکی یا استفاده از خدماتی که خودشان در سیستم بانکی اجرا می شوند وجود ندارد. کلیه نقل و انتقالات با ارزش دوربرد (به غیر از پر کردن پول نقد در یک پاکت یا چیزی شبیه به آن) از طریق بانک ها و بانک های مرکزی که بسته هستند ، شبکه های مجاز هستند. اکنون ، افراد می توانند به سرعت و در مقیاس به افراد دیگر از طریق اینترنت ارزش ارسال کنند.

این "ارزش ذاتی" شبکه بیت کوین است- این توانایی ها را ارائه می دهد که سپرده های بانکی ، پول نقد فیزیکی و طلا نمی توانند انجام دهند: پرداخت های بدون مجوز را در سطح جهان ارسال کنید ، یا حتی اگر به سراسر جهان حرکت کنید ، دسترسی به وجوه خودآمدی خود را حفظ کنید.، در سراسر مرزها ، از طریق فرودگاه ها و مواردی از این دست. و به شکلی که با انرژی بیشتر و شبکه گره وسیع تری نسبت به سایر رمزنگاری ها و با مقدار بیشتری نقدینگی و حساسیت پشتیبان تهیه می شود.

یک کانادایی می تواند یک نیجریه را برای برخی از کارهای طراحی گرافیک بپردازد ، و به گونه ای که به سیستم بانکی هر کشور می رود. مخالفت سیاسی ولادیمیر پوتین می تواند کمکهای مالی را حتی اگر دولت ولادیمیر پوتین آنها را از سیستم بانکی روسیه خارج کند ، افزایش دهد. ونزوئلا ها می توانند بیت کوین خود را در میان بیش از حد تورم خود حفظ کنند و در صورت ترک به عنوان پناهنده ، آنها را با خود همراه کنند.

جعبه پاندورا اکنون برای این قابلیت باز شده است- این در طبیعت است. این فناوری نمی تواند آموخته شود. توانایی انجام این کار منبع باز ، توزیع گسترده و اکنون شناخته شده است.

حتی اگر دولت یا بانک مرکزی یک کشور مبادلات ارزهای رمزنگاری شده را از سیستم بانکی خود قطع کند، بنابراین اصطکاک به شبکه روی رمپ اضافه می‌کند، همچنان می‌توان با جریان‌های ورودی همتا به همتا از آن عبور کرد. به عنوان مثال، نیجریه به عنوان یازدهمین کشور از نظر پذیرش ارزهای دیجیتال رتبه بندی شده است، علیرغم این واقعیت که مردم آنجا نمی توانند از حساب های بانکی خود به صرافی ها پول ارسال کنند. تعداد بیشتری از مردم نیجریه از بیت کوین و استیبل کوین استفاده می کنند تا اینکه از ارز دیجیتال بانک مرکزی این کشور یعنی eNaira استفاده کنند.

در همین حال، چین استخراج بیت کوین را در سال 2021 ممنوع کرد، اما تخمین زده می شود که حدود 20 درصد از استخراج بیت کوین هنوز در چین انجام می شود. حذف این فناوری حتی توسط دولت های مستبد واقعاً دشوار است، اگرچه بسیاری از آنها تلاش خواهند کرد. خواهیم دید که آیا شبکه و اکوسیستم اطراف آن در برابر چالش جهانی هستند یا خیر.

بازارهای صعودی منجر به اهرم و اهرم به بازارهای نزولی منجر می شود. اما چرخه به چرخه، ارزش شبکه بیشتر شده است.

در حال حاضر، ارزش بازار (خط سیاه بالا) کمتر از مجموع هزینه های زنجیره ای (خط آبی بالا) است، که از نظر تاریخی منجر به 1) رسانه ها و سرمایه گذاران طرفدار چرخه ای شده است که شبکه را مرده معرفی می کنند و 2)در واقع یک فرصت خرید طولانی مدت بسیار خوب است (با اندازه دقیق موقعیت).

آیا مردم باید آن را بخرند؟لازم نیست. با این حال، آنها باید در مورد آن یاد بگیرند.

وقتی کسی در مورد آن یاد گرفت، ارزش خرید آن را دارد یا خیر، برای او واضح تر خواهد شد. یادگیری در مورد آن همچنین می تواند به آنها بینشی نسبت به سایر زمینه های اقتصاد بدهد، زیرا ایجاد فناوری جدید معمولاً در طول زمان بر سایر صنایع تأثیر می گذارد.

دوره ای از اکتشاف

پس از اختراع شبکه بیت کوین، دوره طبیعی اکتشاف فرا رسید.

مردم سؤالات معقولی مانند:

• بهترین راه برای افزایش مقیاس این فناوری چیست؟
• اگر توکن های دلاری را روی یک بلاک چین قرار دهیم چه می شود؟
• آیا می توان معاملات را حتی خصوصی تر کرد؟
• آیا می توانیم از این فناوری برای چیزهایی غیر از پول استفاده کنیم؟

و از این سوالات، چیزهای خوبی به دست آمد.

stablecoins ابزار خاصی داشته است. یک نهاد تجاری/fintech می تواند دارایی های پرداخت شده دلار را در یک حساب بانکی حضانت کند و نشانه هایی را بر روی یک blockchain صادر کند که نمایانگر ادعاهای قابل بازخرید برای یک دلار از آن دارایی ها است. این نشانه ها دارایی های تحمل کننده ای هستند که می توانند در سطح جهان منتقل شوند. با گذشت زمان ، صادرکنندگان Stablecoin در شفاف تر شدن وثیقه خود بهتر شده اند ، اگرچه فکر می کنم هنوز کارهایی برای بهبود شفافیت و اطمینان وثیقه انجام می شود.

یکی از محبوب ترین پاسخ ها برای سؤال من در مورد اینکه شخصی در یک کشور با مشکل شدید ارزش ارز که باید دو سال ارزش قابل توجهی داشته باشد ، استابلها بود. بسیاری از مردم گفتند که آنها آن را در stablecoins دلار نگه می دارند ، که از دیدگاه آنها با ریسک مخالف خارجی همراه است ، اما روشی نسبتاً جدید و قدرتمند را برای آنها ارائه می دهد.

دلیل مفید بودن Stablecoins به این دلیل است که آنها حداقل برخی از مشکلات ارزی را برای افراد در کشورهای در حال توسعه در طول دوره میانی حل می کنند. فرض کنید شما یک آرژانتینی هستید و با پزو همیشه ارزیابی می کنید. شما به خصوص به داشتن دلار در یک بانک آرژانتینی اعتماد ندارید ، زیرا سابقه مصادره آن دلار در آنجا وجود داشته است. بنابراین ، بسیاری از آرژانتینی ها به stablecoins روی آورده اند- آنها می توانند در هر تعداد کیف پول نرم افزاری رایگان خود را به خودکفاین کنند (یا از یک متولی ارزی استفاده می کنند همانطور که بسیاری از آنها انجام می دهند) ، و گرچه استابلوک ها دارای یک صادرکننده متمرکز هستند ، که صادرکننده نیستدر آرژانتین ، و توسط آرژانتین قابل کنترل نیست. در بیشتر موارد ، صادرکنندگان Stablecoin فقط توسط ایالات متحده قابل کنترل هستند زیرا آنها به بانکهایی که به سیستم مالی ایالات متحده وصل می شوند اعتماد می کنند.

به همین دلیل ، Stablecoins در چندین کشور که از مشکلات مداوم ارز رنج می برند ، همراه با بیت کوین ، ابزار قابل توجهی پیدا کرده اند.

در مورد شاخص پذیرش رمزنگاری زنجیره ای ، 18 از 20 کشور برتر کشور در حال توسعه هستند. بسیاری از مردم در جهان توسعه یافته از این فناوری به عنوان راه حلی در جستجوی یک مشکل فکر می کنند ، اما افراد در کشورهای در حال توسعه تمایل دارند که با مشکلی که این راه حل ها برای آن وجود دارد ، بیشتر آشنا باشند.

منبع نمودار: زنجیره ای

یک دهه کلاهبرداری و گریز

طی یک دهه گذشته ، در کنار توسعه دهندگان سودمند این فناوری ، یک صنعت نسبتاً منفی ظاهر شده است: طرح های پمپ و دامپ ، چرخه های اعتیاد به مواد مخدره ، کازینوهای آلتکوئین و اهرم. بسیاری از آن به عنوان توسعه فنی مبدل شده است.

وقتی نوشته های Satoshi را می خوانید ، او تا حد امکان صحبت ساده بود. او چیزی جز اعتیاد به مواد مخدره بود. او با دقت در مورد مشکلاتی که می خواست حل کند- یعنی رقیق کردن ارز و سانسور معاملات. هنگامی که او به سؤالات پاسخ داد یا استدلال خود را توضیح داد ، او اغلب مانند یک استاد به نظر می رسید. مقاله سفید او مانند یک مطالعه دانشگاهی خوانده شده است. او می خواست پول همسالان غیر متمرکز ، بدون صادرکننده مرکزی که بتواند آن را بدهد ، و هیچ نهاد مرکزی که نمی تواند آن را سانسور کند ، بدست آورد.

هنگامی که ویکی لیکس پس از آنکه توسط خدمات عمده پرداخت ، به استفاده از آن تبدیل شد ، به جای اینکه از این توسعه خوشحال شود ، نگران این بود که ساتوشی نگران این بود که در آن زمان برای شبکه تازه کار خیلی زود است و توجه منفی زیادی را به خود جلب می کند.

ساتوشی هرگز خود را به عنوان پاداش اختراع خود سکه نکرد. تمام سکه ها ، از جمله او ، باید با قدرت محاسباتی استخراج شوند. موجودی که اعتقاد بر این است که او (از طرف جامعه به عنوان "پاتوشی" گفته می شود) که در دو سال اول برای حفظ عملکرد شبکه استخراج شده و به تدریج از بین می رود ، عمداً معدن خود را کند می کند ، زیرا معدنچیان بیشتری می چرخند.

ساتوشی سپس سرانجام بدون هیچ گونه هوادار ناپدید شد ، و سکه های "پاتوشی" که اعتقاد بر این است که متعلق به اوست ، در 13 سال حرکت نکرده اند ، از طریق بازارهای گاو وحشی و خرس به طور یکسان.

بسیاری از شرکت کنندگان در صنعت که در پی وی بودند ، چیزی جز این نبودند. آنها سکه های جدیدی را از هوای نازک ایجاد می کنند ، و برای عدم تمرکز برخی از برنامه های جدید ، این سکه ها را که در یک مبادله ذکر شده است ، به آنها می دهند ، آنها را به صورت اعتیاد به آنها و سپس آنها را بر روی خرده فروشی های خرده فروشی ، بدون ایجاد یک پروژه واقعی و پایدار ، دریافت می کنند. بنیانگذاران و سرمایه گذاران اولیه ثروتمند می شوند ، این پروژه واقعاً به جایی نمی رود ، و سرمایه گذاران خرده فروشی این کیف را نگه می دارند.

در ماه مه ، من "کیمیاگری دیجیتال" نوشتم که چندین جنبه منفی صنعت را مورد بررسی قرار داد.

سپس بسیاری از ادعاهای دروغین و شیوه های صنعت مشکل ساز را در آخرین مقاله عمومی خود فهرست کردم: "مشکلات مربوط به Defi و Crypto" ، به ویژه در بخش مربوط به Seigniorage دلخواه:

مشکل Seigniorage دلخواه

هنگامی که بنیانگذاران و سرمایه داران اولیه سرمایه گذاری یک راه اندازی فناوری را جمع می کنند ، آنها معمولاً ثروت خود را به موفقیت یا عدم موفقیت آن ایده گره می زنند. آنها در حقوق صاحبان سهام نسبتاً غیرقانونی سرمایه گذاری می کنند ، و اصلی ترین راه برای باز کردن آن سهام و دریافت نقدینگی موفقیت آمیز ، شامل عمومی شدن یا به دست آوردن آن است.

برای عمومی شدن ، آنها باید یک فرایند گران قیمت را طی کنند ، جایی که کتاب های خود را باز می کنند ، مالکیت اصلی را فاش می کنند و با جزئیات در مورد خطرات بحث می کنند. مدت زمان متوسط برای شروع یک راه اندازی از تأسیس آن بیش از هشت سال است.

برای به دست آوردن ، آنها باید چیزی جذاب به اندازه کافی جذاب بسازند تا یک تجارت دیگر بخواهد آنها را خریداری کند. به عبارت دیگر ، متخصصان دارای MBA یا سایر تجربه/آموزش و پرورش تجارت خود را مرور می کنند و تصمیم می گیرند آن را خریداری کنند.

بنابراین ، ثروت بنیانگذاران و سرمایه گذاران اولیه استارتاپ معمولاً به روشی قابل توجه با اصول اساسی مشاغل ساخته شده و تأمین مالی گره خورده است. این شرکت به برخی از درآمد ، برخی از موارد استفاده و برای طی کردن برخی از دقت های لازم نیاز دارد. آنها باید سالها را در ساخت شرکتی بگذرانند که یا یک شرکت دیگر بخواهد آن را بخرد ، یا به اندازه کافی بزرگ می شود و به اندازه کافی طولانی می شود تا با همه افشای لازم ، به عموم برسد.

در دنیای رمزنگاری ، متفاوت بوده است. بنیانگذاران و سرمایه گذاران اولیه می توانند یک پروژه ایجاد کنند ، سکه ها را به صورت عمومی بفروشند (عموماً به سرمایه گذاران معتبر یا خارج از کشور برای جلوگیری از قوانین اوراق بهادار عمومی ، اکنون از زمانی که سرکوب در پیشنهادات اولیه سکه های عمومی داخلی وجود داشته است) ، برای یک یا دو سال یا دو سال کار کنیدسه ، آن را به شدت بازاریابی کنید ، آن را در یک مبادله رمزنگاری ذکر کنید ، و سپس سکه های Hyped-up (که احتمالاً اوراق بهادار ثبت نشده است) را بر روی دلالان خرده فروشی عمومی با ادعاهای دروغین یا آشکار درباره سطح عدم تمرکز و ابزار پروژه ، بریزید.

به عبارت دیگر ، بنیانگذاران و سرمایه گذاران اولیه می توانند سود خود را از موفقیت واقعی اصول پروژه جدا کنند. آنها نیازی به گذراندن بخش بهتری از یک دهه برای ایجاد شغلی ندارند که به اندازه کافی خوب باشد که یک تجارت دیگر بخواهد آن را بدست آورد ، یا این می تواند روند ورود به بازارهای عمومی را طی کند. آنها فقط می توانند به دلیل نقدینگی سریع خروج ، سکه های خود را بر روی خرده فروشی ها ایجاد کنند.

"Seigniorage" سودآوری است که دولت با صدور ارز خود به دست می آورد ، به ویژه که مربوط به تفاوت هزینه تولید (نزدیک به صفر) و ارزش بازار آن است. فناوری blockchain به نهادهای خصوصی این امکان را داده است که از Seigniorage نیز بهره مند شوند. آنها می توانند یک دارایی نیمه مایع/قارچ رمزنگاری را با هزینه بسیار کمی ایجاد کنند ، آن را به خود جلب کنند و سعی کنند از آن سود ببرند. از آنجا که ارزش بسیار کمی در این فرآیند ایجاد می شود ، بیشتر یک بازی با مبلغ صفر است که در آن سازندگان و مروج سکه ها پول می گیرند و دلالان خرده فروشی پول را از دست می دهند.

بیت کوین تعریف امنیت را برآورده نمی کند ، زیرا هرگز سرمایه را افزایش نمی دهد. در عوض ، نرم افزار منبع باز ایجاد شد و سپس فقط در آنجا قرار گرفت. بر اساس تجزیه و تحلیل زنجیره ای ، کاملاً واضح است که Satoshi Nakamoto سکه های خود را نیز به فروش نرسید. او در سال 2010 بدون هیچ گونه فایده مالی مشخص از شبکه دور شد و شبکه بدون او به روشی غیر متمرکز ادامه یافت.

با این حال ، فناوری ای که Satoshi Nakamoto برای ایجاد پرداخت و پس انداز همسالان ایجاد کرده است ، توسط دیگران نیز برای کلاهبرداری های همسالان ، کلاهبرداری ها و آنچه که اساساً پمپاژ سهام پنی دیجیتال است ، به طور گسترده تر مجدداً مورد استفاده قرار گرفته است. صنعت cryptocurrency.

از آنجا که این اتفاق می افتد ، فکر می کنم یکی از دو چیز اتفاق می افتد.

برای یک ، تنظیم کننده ها در بیشتر کشورها ممکن است حتی بیشتر از آنچه که قبلاً انجام داده اند ، این عمل را از بین ببرند. ایالات متحده در حال حاضر توانایی فروش پیشنهادات اولیه سکه ثبت نشده را به عموم مردم محدود کرده است ، و ممکن است آنها توانایی مبادلات دریایی را برای فروش آنها به پس از مطالب عمومی محدود کنند.

ثانیاً ، صرف نظر از اینکه این خطر نظارتی تحقق یابد یا خیر ، مردم بارها و بارها توسط صنعت رمزنگاری سوزانده می شوند تا اینکه شروع به ارتباط ارزهای رمزنگاری با کلاهبرداری کنند. این در حال حاضر تا حدی اتفاق افتاده است ، و این اکتشافی دقیق است.

"آیا به یک نشانه احتیاج دارد؟"

مشکل صنعت رمزنگاری هیچ ارتباطی با رمزنگاری ندارد. هیچ کس هیچ توسعه دهنده ای را به دلیل تحقیق در مورد فن آوری های جالب و ساختن پروژه های جالب سرزنش نمی کند.

مشکلات اخلاقی فقط در صورتی بوجود می آیند که قبل از موفقیت اساسی آن کار ، میلیون ها دلار از آن کار ایجاد کنند.

هنگام ارزیابی هرگونه رمزنگاری یا پروژه مجاور ، اگر سکه یا نشانه خاص خود را داشته باشد ، همیشه بپرسید ، "آیا واقعاً به یک نشانه احتیاج دارد؟"معمولاً جواب خیر. و دلیل این که به هر حال نشانه ای دارد ، این است که از نظر نقدینگی خروج سریع بدون در نظر گرفتن اینکه آیا پروژه اساسی در طولانی مدت ارزش واقعی را ارائه می دهد ، به نفع سازندگان/بنیانگذاران باشد.

به عنوان نمونه ، فرض کنید شخصی یک برنامه اشتراک گذاری به نام Rebu را اختراع کند ، به جز این یک پروژه "Web3" است که "غیر متمرکز" است. تیم موسس و سرمایه گذاران اولیه سکه های Refu خود را ایجاد می کنند ، بیشتر آن را به خود می دهند و برخی از آنها را برای جمع آوری سرمایه می فروشند. آنها دو سال را صرف کار بر روی برنامه و پر کردن آن می کنند و سکه های Rebu را که در برخی از مبادلات رمزنگاری شده اند ، دریافت می کنند ، بسیاری از دلالان خرده فروشی سکه ها را خریداری می کنند (که به احتمال زیاد اوراق بهادار ثبت نشده ، علی رغم اینکه اکنون به عموم مردم فروخته می شوند) ، و Refuتوسعه دهندگان و سرمایه گذاران اولیه از این فرصت استفاده می کنند تا از موقعیت های سکه Refu خود با سود چند میلیون دلاری عظیم استفاده کنند. و سپس مردم متوجه می شوند ، "صبر کنید ، آیا خرید سواری های Refu با دلار ساده تر نیست به جای اینکه مجبور شوید ابتدا دلار را به سکه های خود تبدیل کنید؟آیا این فقط اصطکاک غیر ضروری را اضافه نمی کند؟ "و پس از آن البته این پروژه به جایی نمی رود و سرانجام از هم جدا می شود ، سکه های Rebu در ارزش فرو می روند ، اما توسعه دهندگان و سرمایه گذاران اولیه از قبل خارج شده و ثروتمند شدند.

Web3 یک اصطلاح بازاریابی در صنعت برای زیر مجموعه ای از ارزهای رمزنگاری شده است تا سعی کند تجربه اینترنتی غیر متمرکز تری نسبت به Web2 ارائه دهد که ما به آن عادت کرده ایم ، با شرکت های بزرگ و متمرکز رسانه های اجتماعی (فیس بوک ، یوتیوب ، توییتر و موارد دیگر)واددر حالی که هدف تحسین برانگیز است ، مشکل این است که البته بیشتر این پروژه ها می خواهند نشانه خود را صادر کنند ، اما بیشتر آنها واقعاً غیر متمرکز نیستند و بیشتر آنها شکست خواهند خورد (اگرچه بسیاری از سازندگان به هر حال به لطف ثروتمند می شوند. نقدینگی سریع خروج).

Swan. com امسال برخی از تحقیقات بازار را انجام داد و دریافت که از بین 20،000+ دارایی رمزنگاری ، تنها سه مورد از آنها تاکنون موفق شده اند در چرخه رشد دوم خود ، در مقایسه با چرخه اولیه اعتیاد به مواد مخدر ، از نظر بیت کوین بالاتری برسند. واد

بازگشت به اصول اولیه

از آنجا که بیشتر صنعت رمزنگاری از گمانه زنی ها و اهرم ها منفجر می شود ، زمان مناسبی برای محققان ، توسعه دهندگان ، موسسات و سرمایه گذاران است که به اصول اولیه برگردند و روی ابزار واقعی این فناوری تمرکز کنند: ذخیره و انتقال ارزش در سطح جهان به صورت یکپارچه و به عنوانبدون اجازه در حد امکان

بیشتر سرمایه گذاری ها و تحقیقات من بر روی سهام عمومی متمرکز است. اما برای سرمایه‌گذاری‌های خصوصی، مقداری زمان و سرمایه برای کار در فرصت‌های مخاطره‌آمیز برای مقیاس‌بندی و بهبود اکوسیستم بیت‌کوین با بازه زمانی ۷ تا ۱۰ ساله اختصاص دادم. این چیزی نیست که من آن را به عنوان یک دارایی برای تجارت بدانم - این یک شبکه و اکوسیستم اطراف است که فرصت خوبی در آن می بینم و به بهبود ادامه می دهم. با این حال، بدون خطر نیست.

من همچنین به فناوری‌ها و راه‌حل‌هایی علاقه‌مندم که دلار یا طلا را به‌صورت دیجیتالی برای هر کسی که گوشی هوشمند در سطح جهانی دارد، قابل دسترسی‌تر کند. این راه حل ها دارای خطرات طرف مقابل هستند و کامل نیستند، اما نقش میانجی مفیدی دارند.

میلیاردها نفر در جهان، به درجات مختلف، مشکلاتی با ذخیره و انتقال ارزش دارند، به همان اندازه که در سال 2022 اینجا بود. سر و صدا.

به روز رسانی نمونه کارها

من چندین حساب سرمایه گذاری دارم و هر شش هفته یکبار در مورد تخصیص دارایی و انتخاب سرمایه گذاری برای برخی از پرتفوی ها در هر شماره خبرنامه به روز رسانی می کنم.

این نمونه کارها شامل حساب نمونه کارها به طور خاص برای این خبرنامه و حساب بازنشستگی نمایه شده نسبتاً غیرفعال من است. اعضای سرویس تحقیقاتی برتر من همچنین به سه نمونه کار مدل اضافی و سایر دارایی‌های من با به‌روزرسانی‌های مکرر دسترسی دارند.

من از یک حساب رایگان در Personal Capital استفاده می کنم تا به راحتی تمام حساب های خود را پیگیری کنم و ارزش خالص خود را کنترل کنم.

نمونه کارها خبرنامه مالی M1

من این حساب را در سپتامبر 2018 با 10 هزار دلار سرمایه جدید راه‌اندازی کردم و مرتباً پول جدیدی وارد می‌کردم. در حال حاضر من 1000 دلار در ماه می گذارم.

این یکی از کوچک‌ترین حساب‌های من است، اما هدف این است که نمونه کارها در دسترس باشد و به خوانندگان خبرنامه بهترین نمایش خود را از جایی که فکر می‌کنم ارزش در بازار است نشان دهم. این یک مجموعه چند دارایی با گردش کم است که در سطح جهانی متنوع است که بر سرمایه گذاری نقدی تمرکز دارد و تقریباً به هر اندازه ای مقیاس پذیر است.

من M1 Finance را انتخاب کردم زیرا پلت فرم آنها بدون کمیسیون است و امکان ترکیبی از ETF و انتخاب سهام فردی را با تعادل مجدد خودکار و/یا دستی فراهم می کند. این یک نمونه کار مدل عالی با انعطاف پذیری بالا ایجاد می کند، و این پلت فرم سرمایه گذاری است که من به اکثر مردم توصیه می کنم.(سیاست افشای من را در مورد وابستگی من به M1 در اینجا ببینید.)

و در اینجا تفکیک دارایی ها در آن برش ها است:

تغییرات نسبت به شماره قبلی:

• تثبیت بخش سهام رشد به سمت نامهای کمتر و با کیفیت بالاتر.

توجه داشته باشید بیت کوین:

من به دلیل عدم وجود گزینه های بهتر در یک محیط کارگزاری ، از تخصیص های کوچک به پروکسی های قیمت بیت کوین مانند MSTR و GBTC در برخی از پرتفوی های خود استفاده می کنم ، اما در مقایسه با آن نوع اوراق بهادار ، چیز واقعی بهتر است.

تا حدی که ممکن است ، توصیه می کنم بیت کوین واقعی را برای کسانی که می خواهند در معرض آن قرار بگیرند ، نگه دارید و یاد بگیرید که چگونه خود را بدن سازی کنید. من از طریق Swan. com مین خریداری می کنم.

سایر اوراق بهادار و حساب های مدل

من سه پرتفوی مدل پول واقعی دارم که در سرویس تحقیقاتی حق بیمه خود به اشتراک می گذارم ، از جمله:

• سبد درآمد قلعه
• نمونه کارها فقط ETF
• بدون محدودیت نمونه کارها

به علاوه من حساب های شخصی بزرگتر در Fidelity و Schwab دارم و مواردی را نیز در این سرویس به اشتراک می گذارم.

افکار نهایی: چرخه اقتصادی

اقتصاد ایالات متحده با احتمال واقعی رکود اقتصادی در سال 2023 به سمت کاهش اقتصادی اشاره می کند.

نرخ بهره بین یادداشت 10 ساله خزانه داری و لایحه خزانه داری 3 ماهه معکوس شده است ، که پیشرو در هشت رکود گذشته بود که به دهه 1960 کشیده می شد ، بدون هیچ گونه اشتباه و یا مثبت کاذب. این نمودار به دهه 1980 باز می گردد:

شاخص مدیر خرید ISM در زیر 50 قرار گرفته است ، که اگر به زودی شروع به کار نکند ، نشانگر رکود اقتصادی خواهد بود:

فدرال رزرو و سایر بانکهای مرکزی در سراسر جهان بر محدود کردن تقاضا و رشد اقتصادی به منظور خنثی کردن تورم متمرکز شده اند. و برای مدتی ، این کار می کند. ما در یک چرخه ضد انعطاف پذیر هستیم ، در آنچه به راحتی می تواند یک دوره تورم ساختاری باشد.

هنگامی که ما به دوره های قبلی تورم ساختاری ، مانند دهه 1940 یا 1970 نگاه می کنیم ، تورم تمایل به ایجاد چندین موج دارد:

این امر به این دلیل است که دولت ها و بانک های مرکزی فقط نمی نشینند و کاری نمی کنند. آنها دوره های سفت شدن پولی را امتحان می کنند ، یا به منظور سرکوب قیمت ، کنترل قیمت و دستمزد را انجام می دهند. این سیاست ها برای مدتی کار می کنند ، تا زمانی که آنها انجام ندهند.

تورم دهه 1940 بسیار محور مالی بود و هنگامی که دولت ها به دوره ریاضت مالی بازگشتند ، پایان یافت. تورم دهه 1970 بسیار وام محور و شوک نفتی بود و تا حدی به پایان رسید که سیاست پولی محکم شد ، بلکه به این دلیل که شوک تأمین نفت به پایان رسید و دستمزدهای داخلی تحت فشار قرار گرفت. در اینجا در دهه 2020 ، کسری مالی هنوز هم بزرگ است و وضعیت تأمین انرژی از نظر ساختاری حل نشده است.

وقتی مردم می گویند که خواهان تورم کمتر هستند، چیزی که واقعاً می خواهند رشد تورم زدایی است. آنها می خواهند طرف عرضه توسعه یافته و کارآمدتر شود تا بتوانند چیزهای بیشتری را که می خواهند به دست آورند.

تنها از طریق بهبود سمت عرضه، اقتصاد جهانی می‌تواند از چرخه خوب دیگری از رشد تورم‌زدایی برخوردار شود. در غیر این صورت، اقتصاد جهانی یا 1) رشد تورمی از طریق کاهش ارزش پول یا 2) رکود تورمی یا رکود از طریق سرکوب تقاضا یا حتی 3) وضعیت رکود تورمی با ترکیبی از رشد ضعیف و تورم چسبنده خواهد داشت.

مورد اصلی من، مگر اینکه یا تا زمانی که شواهدی بر خلاف آن را ببینم، بدتر شدن شرایط اقتصادی در نیمه اول سال 2023، ادامه روند کاهش تورم از طریق سرکوب تقاضا است. حاشیه سود شرکت های ایالات متحده احتمالاً به سمت پایین یا کاهش می یابد و فعالیت اقتصادی احتمالاً کند و بالقوه رکودی خواهد بود.

نگاه به سال 2024 یا 2025 جایی است که من پتانسیل موج رشد بعدی را می بینم، و از آنجایی که محدودیت های جانبی عرضه (به ویژه برای تولید و توزیع انرژی) حل نشده است، موج دیگری از تورم می تواند به راحتی با آن همراه شود.